Moja sportowa brygada : Obi się robi z ObiFru

25.05.2019 w Ostrowcu Świętokrzyski mieliśmy przyjemność uczestniczyć w Seminarium Obedience z Moniką Kowalską którą wielu z was zapewne kojarzy z instagrama ObiFru i z Krakowskiego Uniwerku. Seminarium z Obedience to już od dawna był cel i marzenie do spełnienia. Miłość do tego sportu powiększała się z każdym dodatkowym sukcesem na treningach. Dlatego gdy nadarzyła się okazja spełnienia marzenia wsiedliśmy w pociąg i po 2,5 h bardzo przyjemnej podróży oraz kilku minut autem dotarliśmy na teren spełniając marzenie.

Nasze 40 Minut i zadania domowe

Na pierwszym wejściu wraz z Moniką wzięliśmy pod lupę dostawianie i równanie. Okazało się że Li bardzo ładnie chodzi, a ja dostałam kilka rad jak lepiej ją prowadzić i nagradzać żeby to co dobre wzmacniać. Wyszło na to że najwięcej błędów popełniam ja, niepotrzebnie nagradzając ją za bardzo z przodu albo utrudniając spanielowi robiąc zawracanie przez lewe ramie, co tak naprawdę nie jest potrzebne. Mój własny wniosek, chyba brakowało mi też pewności siebie, co poprawiłam już na pierwszym treningu po Semi i od razu było widać lepsze zgranie między nami.
Na drugim wejściu zabraliśmy się za aport i zmianę pozycji. Monika pokazałam nam fajne ćwiczenia jak przyśpieszyć bieg spaniela do aportu i z powrotem, a także poprawiła mój sposób wzmacniania chwytu, na lepszy. Bo bądźmy szczerzy mój były beznadziejny. Jeśli chodzi o pozycje Lila okazała się trudnym tematem do zgryzienia. Mamy blokadę na przód. Mimo że Li "pacać" i "kicać" umi to kiedy na poważnie zaczęłyśmy bawić się w tym sporcie stwierdziłam że nie możemy iść na łatwiznę. Wszystko było by dobrze bo spanielowata bardzo się angażuje co dodaje chodź troszkę płynności, no ale przecież nie może być aż tak łatwo. Naszym problem do zwalczania są uparcie dreptające łapki. Na szczęście naszym ratunkiem jest tu Monika z którą poszukałyśmy najlepszej metody do uleczenia jej choroby niespokojnych łapek. Jeśli chodzi o zadania domowe to przede wszystkim ćwiczymy prędkość przy aporcie i "leczymy" łapki ale także pracujemy nad wspólnym zgraniem i płynnością przy zmianie kierunku w równaniu.

Kilka słów o Monice i dla Moniki
Założycielka Krakowskiego uniwerku, zawodniczka Obedience i właścicielka dwóch nie typowych do tego sportu ras, maltanki Fruzi i adopcyjnej mix shiby Hondy. W treningu Monika zwraca uwagę przede wszystkim na komfort obydwóch członków teamu oraz na jasną komunikacje. Duży nacisk kładzie na emocje, relacje i czerpanie szczerej radości ze współpracy, bo sport to przede wszystkim zabawa.
Kiedy dotarłyśmy na miejsce, pierwsze co usłyszałam od pewnej osoby "Monika to cudowna trenerka". Zgodzę się z tymi słowami, otrzymaliśmy od niej świetne rady, a co najważniejsze nie patrzyła na naszą prace jako schemat który jest zapisany w regulaminie, tylko w szczególności zwracał uwagę na nasz komfort. Gdy "naprawialiśmy" Lilce łapki nie zatrzymała się na jednej metodzie, widząc że spaniel nie czuje się w czymś komfortowo szukała dalej. Bardzo doceniam to że podchodzi do tematu właśnie w ten sposób. Dzięki temu obydwie świetnie się bawiłyśmy. W tym miejscu chce szczerze podziękować za te wspólne owocne 40 minut i mam nadzieję że do zobaczenia.
Moto Moniki: "nie ma marzeń zbyt wielkich i marzycieli zbyt małych"

Podsumowanie
Lila spisała się mega dobrze jak i na wejściach, tak i ogólnie w całym tym dniu. Była grzeczna, mimo że nos momentami podpowiadał co innego. Zaprzyjaźniła się z nowym kumplem, co nie często się zdarza, ten pies jak zwykle mnie zaskakuje. W podróży jak zwykle aniołek, głównie przespała. Sam event odbył się w mega fajnej atmosferze. W przerwie odbyliśmy z nowymi znajomymi fajny relaksacyjny spacerek z wodowaniem, a podczas wejść innych, dopadłam aparacik i dziecko było przeszczęśliwe. Ogólnie było wesoło. Teraz zabieramy się za odrabianie zadań domowych i wyczekujemy następnej takiej okazji.

Na koniec chce jeszcze wam zostawić tutaj wesołą galerię TEAMów z tego seminarium. Jak sami widzicie każdy może spróbować swoich sił w tym pięknym sporcie.